Wyrwanie nerwu przeponowego.

Wyrwanie nerwu przeponowego stosuje się także jako metodę leczniczą uzupełniającą w rozszerzeniach oskrzeli, usadowionych w pobliżu przepony, w przypadkach ropnia dolnego płata płuca, trudno gojącej się zgorzeli płuca oraz dużej rozedmy płuc u osoby młodej ze sztywną klatką piersiową. Przeciwwskazania do wyrwania nerwu przeponowego stanowią: 1. gruźlica płuc o przebiegu ostrym; 2. wielka aktywność postępującej gruźlicy płuc, nawet przy usadowieniu w jednym płucu; w tych przypadkach należy poprzednio zmniejszyć natężenie sprawy chorobowej (leczenie higieniczno- dietetyczne, streptomycyna); 3. czynna gruźlica obu płuc; 4. bardzo rozległa gruźlica płuca zajmująca 2/3 lub połowę pola płucnego, wybitnie obniżająca pojemność życiową płuc; 5. przypadki jam o ścianach twardych, zwłaszcza jam, usadowionych w bardzo zmienionej tkance płucnej, która utraciła już zdolność do zapadania się, jak to bywa najczęściej, gdy jamy są duże; 6. równoczesna rozległa rozedma płuc; 7. daleko posunięte zwyrodnienie mięśnia sercowego i 8. bardzo zły stan chorego. Wyrwanie nerwu przeponowego może wywołać przykre przypadłości. Zależą one przeważnie od istnienia zespoleń nerwu przeponowego z nerwem współczulnym oraz z nerwem błędnym, po części zaś od pooperacyjnego wysokiego ustawienia przepony, które zmienia położenie innych narządów. [patrz też: koszt badania hcv, oddawanie krwi warunki, lekarz medycyny pracy warszawa centrum ]